czas bożonarodzeniowych radości i noworocznych planów

U nas w domu czas Bożego Narodzenia trwa, zgodnie z tradycją, do 2-ego lutego. Uwielbiam okoliczności świąteczne, akcesoria dające nastrój, kolędy i zapach sosny z wiszących stroików (świetnie się sprawdza kilka kropel aromatycznego olejku sosnowego:)
Tegoroczne święta przeżyłyśmy z Mańką (wciąż jesteśmy pod ich wpływem) w pełni świadomie, tzn. bez echa depresji poporodowej i trosk wczesno-macierzyńskich:) Miałyśmy czas na przygotowanie ozdób świątecznych nadających domowi ciepły, choć zimowy klimat:

 Mania o tyle w robieniu stroików brała udział, że postanowiła nie sprzeciwiać się i grzecznie zasnąć, by mama mogła mieć czas na realizację przygotowań świątecznych.















Na stole nakrytym czerwonym obrusem uwiłyśmy wianuszek z czerwienią gorejącą świeczką Trzech Króli, której blasku roku ubiegłego nam iście do życia brakowało.

Na tarasie, jak co roku, ustawiłyśmy świerka pospolitego wieszając na nim światełka dla uroczego wyglądu (na zdjęciu są zgaszone:))










Moc czasu spędziłyśmy przy kominkowym ogniu wygrzewając się podczas wspólnej zabawy.
Tegoroczne święta naprawdę przypominały święta (przynajmniej tak zewnętrznie), a porównując je z rokiem ubiegłym, kiedy to w głowie miałam na przemian opróżnianie cyców z mleka, przewijanie, karmienie, znowu to samo, a jak nie to, to może choć 3 minuty dodatkowego snu, owo-roczne Boże Narodzenie przyniosło nam stokrocie radości i chwil niezapomnianych.

Mój scenariusz poporodowy zakładał ciepły i pełny macierzyńskiej miłości czas świątecznych chwil, co nie ukrywam, ziściło się, o dziwo, po roku:) Ale jakże te w miarę ciężkie zeszłoroczne doświadczenia przyczyniły się do gorętszego cieszenia się z tego co jest w tym roku:)

Pozostając w świątecznym nastroju, życzymy wszystkim mamom i nie-mamom życzliwości sąsiadów, miłych niespodzianek w poranek poniedziałkowy, ogólno-życiowej radości, rychłej wiosny, ciepłego lata i wielu dni przeżytych z dziecięcą pasją.

mama Dominika i córa Mania